Może nie wiem czym jest ciepło,
bo od zawsze karmił mnie chłód
Nie umiem być przyjacielem,
... zawsze był niewidzialny mur

Znam już tylko swoją pustkę
która rodzi się z zazdrości
o swą przeszłość, która była,
bogata w kolorowe sny
i tak uboga w przeżycia

Dzisiaj każdy drugi człowiek
Tak inny i tak obcy jest
Że choćby i aniołem był
Jak demon budzi we mnie strach

W ustach ludzi obca mowa
chociaż słowa nieobce są
I najcieplejsze spojrzenie
Wydaje iluzją się być

Niczym Syzyf swoją skalę
toczę me słowa pod górę
obojętności człowieka
by u szczytu na dno spadły

Mowa, nawet ta najsłodsza
nigdy nie wypełni pustki
w nieobecności dotyku
i ciszy drugiego serca

Skąd jest ta wielka tęsknota
Za tym co nigdy nie było
Skąd są te, tak liczne wersy,
skoro zwykle brakuje słów ?
http://www.youtube.com/watch?v=g9_NgdtRfzA