Alter ego

Mówisz, że zemsta jest słodka,
Może dlatego nie słodzisz herbaty?
Ile dla ciebie człowiek jest warty?
Skoro go niszczysz powili, od środka.
Zadajesz skrycie ból i cierpienie,
Zatruwając duszę niczym cyjanek.
Zastanawiam się „gdzie jest sumienie?”
Chyba zamknięte w pokoju bez klamek…
W twojej zemście nie ma półśrodków,
Srogo inwestujesz w cudze cierpienie.
Podpisujesz własną krwią stos czeków,
Czy cudza skrucha straciła już znaczenie?

Mówią na ciebie zły los, mówią na ciebie zła karma.
Wodzisz ludzi za nos, ich nieszczęście to twoja karma.
Zapisujesz każdy zły uczynek, ale jest pewna zasada:
Jeśli w życiu czynisz dobrze, ta zemsta Cię nie dopada.