Menu
Gildia Pióra na Patronite

trauma.

mówią tu o mnie...

i krzyż całują
wianek mi plotą z krzywd i cierpienia
w wielkiej świętości klęczą przede mną
a później sypią popiół na głowy

Śmierci...

usiądź tu przy mnie
i nie mów w ciszy
jak rozpaczają
marni czciciele

4825 wyświetleń
33 teksty
2 obserwujących
  • fotograf

    11 November 2016, 12:45

    Smakuje Twoje gotowanie w kuchni socjologi wiary, nie po raz pierwszy.

  • RozaR

    29 December 2015, 00:30

    Dobrze jest wiedzieć com się pisze .
    Ten wiersz ma określone podłoże i intencje .
    Wiesz dobrze napisany nie musi być dobrym .

  • krysta

    28 December 2015, 21:15

    miło przeczytać dobry wiersz.
    pozdrawiam.
    :)

  • szpulka

    28 December 2015, 21:09

    Uwielbiam Twoje wiersze !
    Niebanalność spojrzenia.