niemożliwe rzeczy
te wielkie - fałszem
gonią za cieniem drgających słów
pomijają kroki gubiąc gwiazdy nieba -
tych nie chcę
gdy mojość* - jak żagle
w krainie szeptów
prostych rzeczy
bez sekretów
jak pieśń uniesień
wytrwanie z tobą
buduje największe
ciebie wciąż nucę
tak blisko
nad pieśniami
Autor
84 105 wyświetleń
2127 tekstów
24 obserwujących
Dodaj odpowiedź 18 July 2015, 18:52
0 Piękny! Najbardziej przemawiają słowa - nucić Ciebie, wznosić ponad niebiosami, pieśniami, światem..
Odpowiedź 7 April 2015, 12:01
0 "ciebie wciąż nucę
tak blisko"Wyjątkowo i pięknie nucisz Andrzejku :)
Taki wiersz zawsze czyta się z przyjemnością :)Serdeczności :)
Odpowiedź 7 April 2015, 08:13
0 Piękny wiersz, Panie autorze :)
Nareszcie coś co przypomina stare ale najlepsze czasy cytatów.
Miłego dnia :)Odpowiedź