Mój królewiczu
W brylancie skąpany
Odwróć wzrok
Bo
Ściana miażdży mnie
Przygniata do zimnej posadzki_

_Nie patrz najdroższy
Na me cierpienie
Odwróć swe oczy zakochane
W tej co upadła

Ja
Powstała z grzechu
Powołującego mój byt
Ja
Krucha
Sprzeczności pełna

Niech popłynie krew
Po policzku
Zamiast łez

Bólu
Żegnaj
Mój królewiczu

Kocham Cię