Mojej Mamy Mama
Mojej Mamy Mama, jedyna taka Pani
Starsza, w okularach, serdeczna jak nikt
Gdyby nie ona z rodzicami bylibyśmy sami
Gdyż klimat świąt bezpowrotnie by znikł
Mojej Mamy Mama, ukochana Babcia
Niepowtarzalna, Kobieta duchem wielka
Brak odwagi, by powiedzieć to, co czuję sprawia
Iż sumienie nie daje spokoju, w oku kręcił się łezka
Mojej Mamy Mama, zawsze uśmiechnięta
Solidarna, uczciwa, człowiek bez skazy
Żadne słowo i tak nie opisze tej osoby
Zawsze przepełnia mnie radość, gdy jestem z Nią razem.
Autor
5 August 2012, 20:28
istota przemijania natchnęła mnie ku napisaniu tego wiersza plus ostatnio zobaczony przeze mnie obrazek mojej usmiechniętej babci patrzącej w niebo..
5 August 2012, 18:43
Twoje słowa przypomniały mi uśmiech mojej babci. "Spieszmy się kochać, ludzie tak szybko odchodzą" :)
5 August 2012, 10:05
ślicznie Bartku napisałeś :) może być z Ciebie dumna :))
pozdrawiam serdecznie :)))))
5 August 2012, 10:05
Właśnie Od Mam- naszych Mam ( nie pomijając dziadków ) zaczyna się najpiękniejsza miłość pomiędzy Nimi a wnukami...One podarowałyby nam każdą gwiazdkę z nieba podczas gdy nasze Mamy podchodziłyby już bardziej rozsądnie do prezentów:)
Ha! I niby rodzina...te samo DNA a jakże inaczej się kocha:):):)Myślę że stworzyć wiersz okazując miłość tak bliskim osobom jest najtrudniej...
Bardzo mi się podoba-pozdrawiam:)