Menu
Gildia Pióra na Patronite

Starość

Młodości odeszłaś
po gładkim ciele pozostało wspomnienie
włosy splątane w siwą pajęczynę
ręce jak gałezie
powykrzywiane przez wiatr
dłonie jak sęki na drzewie
nogi jak głazy
oczy jak zachodzące już słońce
usta już nie jak maliny
skóra jak kora na drzewie
ale w piersi trzepoce wciąż serce
żarliwe
spragnione
otwarte i szczere
i choć ciało umiera powoli
i zmienia się codziennie
to moje serce wciąż młode
i póki bić będzie
póty ja młoda duchem będę

3057 wyświetleń
29 tekstów
0 obserwujących
  • 3 February 2017, 18:35

    Pełen refleksji.

  • Samotnik-Pustelnik

    2 February 2017, 18:51

    Ten fragment czasu będą wszyscy przechodzić po tym czasie wieczna młodość...

  • Cris

    2 February 2017, 18:40

    ...taka kolei życia, nikogo nie ominie, dobry wiersz. :)
    ważne:
    ''...serce wciąż młode
    i póki bić będzie
    póty ja młoda duchem będę''

  • onejka

    2 February 2017, 10:15

    póki żyje w nas dziecko, starość nie nadchodzi

  • fyrfle

    2 February 2017, 06:42

    Bardzo dobry wiersz.