Nietutejszy

Kati, zachwyt w oczach Czytającego - bezcenne.
Jestem wdzięczny, że moja prozaiczna twórczość spotyka się z Twoją aprobatą.
Merci beaucoup :)

Iwonka, nazbyt mnie rozpieszczasz i nieco rumienisz.
A rosłemu chłopu to nie przystoi :)

Arturo, dziękuję Ci za słowa uznania, które zawsze nadają moim tekstom większy sens i znaczenie.

Miłego dnia dla Was :)

Yestem tak dokładnie i pięknie to napisałeś, a ja po to życie tak pięknie w słowa zaklęte wracam i niezmiennie jestem wdzięczna autorowi, że darem tak wyjątkowym chce się podzielić

W słowach potrafisz wyczarować życie.
Piękne.
Dobranoc. :)

Adek chciałam docenić twoją twórczość i twój sposób pisania,widocznie na próżne moje starania;)p czekam na wiersz pisany hieroglifem( nie trzeba było się chwalić hhah;)pozdrawiam po raz drugi;)a serio twoje wiersze znam od dawna i nie zmiennie mnie zachwycają;)

M., zabłękitniłaś mnie również! :)
Wciąż nie mogę pojąć, z jaką łatwością przenikasz tę garstkę moich słów...
Bardzo się cieszę, gdy pozwalasz mi być Twoim przewodnikiem.
Lub, gdy stajesz się moim.

Iw., każdy w swoim świecie potrzebuje stałych lądów.
Dziękuję Ci, że moje wzbogacasz swoją obecnością.

Kati, a ja podobno nawet podpisuję się hieroglifem :)
Dziękuję, że doceniłaś, że zawsze doceniasz.

Papużko, ktoś mi kiedyś powiedział, że pisanie wierszy, to akt wskrzeszenia.
Być może wskrzeszenia również tego, co ukryte w nas.

Dziękuję za czas Waszej refleksji.
I pozdrawiam serdecznie :)

Bezcenne bogactwo, piękne strofy i ta dusza...

bardzo lubię twój styl pisania;)cieplutkiego dnia Ci życzę;)

Giulietka tak pięknie tylko ty zachwyt potrafisz oddać...

"wiecznie żywi
w świecie bez cmentarzy
- nie wracajcie do wspomnień
kształtem ciał"
Ten fragment utkwił we mnie i zachwycił mnie.
Piękna sceneria i okolica słowem malowana i ten świetlisty blask, żadne słowa nie oddadzą wewnętrznego drżenia kiedy można czytać takie perełki
pozdrawiam serdecznie

Ja znam te kroki,
poznaję szelest
słyszę szum wiatru w piórach
pod powiekami obraz mi został
na skraju mostu
srebrzyste lśnienie
cieni w błękitnych zbrojach

Nietutejszy... a taki znajomy, bliski jak sprzed lat. Uwielbiam, kiedy piszesz wiersze, jak słowa do melodii szumu skrzydeł. Zabłękitniłeś mnie tym wierszem!