Chcieć to z czasem za mało

to tamto też ;))

eee tam ładne to

A oni
tacy zwyczajni
i niezwyczajni zarazem
w zamkniętej przestrzeni
tworzą codzienność
światłoczułą...
Dziękuję Onejko za ciepłe wersy :)

Arti, przecież wiem.
A poza wszystkim od nadziei do natury
droga niedaleka i vice versa... ;)
Dzięki :)

Ponieważ Ktoś mnie spytał, dlaczego się czepiam Natury, wyjaśniam - o matkę Nadzieję chodziło. :P
Miłego dnia. :)

coś jest między nimi
gorące lądy rąk
dziewiczych lasów szepty
doliny słów i jezior oczy
między nimi jest przestrzeń...ta sama :)

Chcieć, to za mało, ale od chcenia wszystko się zaczyna Beatko ;) ciepełka :)

Matkę N. ;)

Ale, że matkę? ;)

No i podeptałaś niektórym... matkę... ;)
Bardzo ładny wiersz. :)