Menu
Gildia Pióra na Patronite

Przebudzona

Między brwi uniesioną falą
A dłoni smugą nad ustami
Żyje swym życiem
Dawne piękno
W złotych kłosach uśmiechów
Odliczanych
Niepierwszymi zmarszczkami

Zawieszona jak wiropłat w tańcu
Gdy ręką już nie tak gładką
Ustawiasz na stole filiżanki
I zbierasz okruchy z tą pieszczotą
Palcami najczulszej kochanki

Obrus łasi się do twoich nóg
Nawet stół pomrukuje rozkosznie
I każdy sprzęt tu
Głodny twych dotyków
Cierpliwie czeka
Na znajomych pieszczot porcję

A ty cudownie nieświadoma niczego
Zerkasz znowu w lustro niepewnie
I zupełnie nie rozumiesz
Dlaczego
Czasem spojrzy ktoś na ciebie
Tak niemożliwie
Że obudzi tym jednym spojrzeniem
Śpiącą w twoich oczach królewnę

137 934 wyświetlenia
1393 teksty
282 obserwujących
  • 19 November 2011, 05:04

    ładne. nawet nie głupie. acz przemyślane. i... niedokońca przedstawiony ogólny zarys ... obrazu ...

  • Adnachiel

    29 May 2011, 21:22

    Pani, istnieją w Twych słowach promienie, które przenikną we mnie wszystko. Czytam i słowa Twe mnie przeszywają. A jakaż to głęboka zaduma mnie owładnęła nad wymową tych słów na skrzydłach których uniosłaś ku mnie swe podziękowanie... Nie są one ubogie, to nie za mało - to wszystko.

  • giulietka

    29 May 2011, 21:00

    Monsieur Adnachiel...
    Mnie zaś wprawiają w zakłopotanie Twoje słowa, wobec których staję bezradna z rumieńcem na twarzy. I choć zabrzmi to zbyt ubogo, mam nadzieję, że odgadniesz ile wyraża dziś moje jedno: Dziękuję.

  • Adnachiel

    29 May 2011, 20:46

    Królowo Giuliet, racz wybaczyć, ale ma wrodzona etykieta dworska nakazuje mi niezwłocznie wyjawić podziw dla tegoż szlachetnego odbicia w lustrze, które i Ty, Pani, stojąc przed zwierciadłem duszy zechciałaś zauważyć. Wszak pojawienie się tej damy nie tylko wprawiło me serce w zakłopotanie, lecz również i w niemy zachwyt. To najbardziej czarująca ze wszystkich znanych mi kobiet. Jeśli tu wrócę, to tylko dlatego, by ją jeszcze raz ujrzeć...

  • motylek96

    29 May 2011, 09:39

    W sumie,może masz rację.W końcu kobiecie z wiersza nadałaś szlachecki tytuł i nałożyłaś na głowę koronę.
    Niech cieszy się życiem:)))

  • giulietka

    29 May 2011, 09:34

    Dzięki Ewuś;)
    Pozostanę już jednak przy tej mojej królewnie, w końcu niech ma coś od życia ta moja Kobieta;)
    Miłej niedzieli;)

  • motylek96

    29 May 2011, 08:41

    Madziu,pięknie,delikatnie i kobieco.

    Zgadzam się Agą, królowa powinna być zamieniona na kobietę.Wtedy było by idealnie:))

    Miłej niedzieli:)))

  • giulietka

    28 May 2011, 21:43

    Dobrze, że napisałeś;)
    Dziękuję... Alex...

  • giulietka

    28 May 2011, 16:07

    Dziękuję Wam Kochani:)

    Aga mnie też tam mierzi ta królewna, ale nie mogę znaleźć właściwego słowa, a chciałam, żeby rytm był dzięki rymom zachowany, ale jeszcze nad tym myślę;)

  • 28 May 2011, 13:49

    Madziu..

    ...cudownie nieświadoma niczego
    ...namalowałaś obraz pięknymi barwami
    ...obudziłaś nie jedno marzenie..swoimi słowami... :))

    Radosnego dnia :))