lulaj moja ukochana twoje myśli nie zliczy żadna księga tyś słowa złotą nitką szyjesz przy dzwonach Zygmunta echo czas zatrzymać nie zdoła pędzi niczym twoja mowa dziś dźwięcznym tonem
twoje oczy w biegu zapomnienia o swoje bycie tu i teraz usiądź porozmawiaj zrozum