niezmienność

kwiaty żyją tylko chwile,
by wyglądać i dać zapach,
zapach chwile jest w powietrzu
i rozpływa się w eterze,
tu odchodzi w zapomnienie

Brzęczą, kwiczą inne stwory,
by napawać się już teraz
z aktu, który jest niezrozumiały,
że żyjemy i możemy,
tak pocierpieć z aktu kwiku

I tak wszyscy znają chwile,
gdzie są, po co i to robią,
tylko człowiek marnotrawny
prawi sensu życia rogi,
że wiecznością chce się zbawić,
bo na chwile jest zbyt mały