Menu
Gildia Pióra na Patronite

Krzyk

Krzyk…
Okropny, donośny
niesie ze sobą
tyle emocji.

Krzyczę…
Lecz nie słowami
Poprzez milczenie
Patrzę…
na ten brutalny świat
zapłakanymi oczami.

Krzyczę…
Nikt nie słyszy.
Zostaję sama
W tej głuchej ciszy.

I tylko echo
bicia serca
I tylko krew
tętniąca w żyłach
zagłusza mój krzyk.

2955 wyświetleń
19 tekstów
1 obserwujący
  • Cris

    19 January 2016, 14:18

    ...słyszę ten ''krzyk''...

  • 19 January 2016, 14:07

    Ciekawy wiersz, lubię takie utwory. Sporo ekspresji i emocji.

    "Krzyk "w pierwszym wersie jest zbędny. Użyłbym też kilku synonimów, zastępując krzyczę.
    Pozdrawiam :).