maki

Kroczymy tymi samymi scieżkami
lecz jedna zbyt kręta,zawiła
by odnaleźć się pośród
zakurzonych chwil zatrutej przeszłości.
Nie dane nam noga w nogę
iść przez życie z podniesioną głową
zgubić się musimy by móc
odnaleźć się na nowo.
Patrz!
Zakwitły maki.
czerwone maki na naszej ścieżce
niezatarte wspomnienia
nie pozwolą ich zadeptać.
Zasadźmy nowe chwile
by chwasty dręczących sumień
nie zniweczyły naszych
trzeźwych uczuć
na drogach odrodzenia