Przestroga

Krążyła w myślach, nie widząc drogi,
biegała wokoło, szukając przestrogi.

Nagle stanęła, uklękła, zwabiona,
wpadła, umarła w mrokach jej dusza przepiękna.

Od teraz krąży i krąży ciągle po niebie,
płacze i krzyczy, zła sama na siebie.

Uważaj przechodniu, oczy otwieraj,
byś nie utonął jak Ona utonęła.