Światełko życia...
Koniecznie zajrzyj w moje... progi.
Uchylę okna byś łatwiej dotarło.
Byś dotknął swym blaskiem mej duszy
i serca co wraz z Nią... umarło.
Niech... znów bić zacznie jak zegar
ten dziwny mechanizm na ścianie.
Czas płynie więc proszę nie zwlekaj
chcę znów... poczuć serca tykanie.
I zaproś też wiatr niech... przybędzie.
Niech płuca powietrzem wypełni.
I myśli... wciąż smutne rozwieje.
Choć jedno marzenie niech spełni.
Bo trwam na rozdrożu i... zwlekam.
Gdzie pierwszy mam zrobić krok?
Tyś... światłem po jednej stronie
po drugiej zaś... czai się mrok.
Więc... zajrzyj do mnie koniecznie
wznieć płomień do życia i... chęci.
Wspomnienia... te dobre pozostaw
a resztę? Te... usuń z pamięci...
Dodaj odpowiedź 22 July 2013, 14:35
0 "...jeśli zabłądzisz kiedyś w te strony,
zajrzyj tu do mnie koniecznie. .."Odpowiedź 22 July 2013, 13:18
0 Więc zaglądam
choć nie mnie wołasz
ale przychodzi przez innych
tam gdzie zdoła:)
Odpowiedź 22 July 2013, 13:01
0 Czytajac tak wzruszający wiersz Agnieszko łza w oku się kręci,piękny w swoim wyrazie i pełen uczuc smutkiem pisany-pozdrawiam serdecznie i pięknego dnia Ci życzę :))
Odpowiedź