Menu
Gildia Pióra na Patronite

Światełko życia...

Koniecznie zajrzyj w moje... progi.
Uchylę okna byś łatwiej dotarło.
Byś dotknął swym blaskiem mej duszy
i serca co wraz z Nią... umarło.

Niech... znów bić zacznie jak zegar
ten dziwny mechanizm na ścianie.
Czas płynie więc proszę nie zwlekaj
chcę znów... poczuć serca tykanie.

I zaproś też wiatr niech... przybędzie.
Niech płuca powietrzem wypełni.
I myśli... wciąż smutne rozwieje.
Choć jedno marzenie niech spełni.

Bo trwam na rozdrożu i... zwlekam.
Gdzie pierwszy mam zrobić krok?
Tyś... światłem po jednej stronie
po drugiej zaś... czai się mrok.

Więc... zajrzyj do mnie koniecznie
wznieć płomień do życia i... chęci.
Wspomnienia... te dobre pozostaw
a resztę? Te... usuń z pamięci...

55 161 wyświetleń
395 tekstów
57 obserwujących
  • Queyk

    24 July 2013, 16:28

    Twoje wiersze jak puzzle, układają się w piękny obrazek.

  • agniecha1383

    23 July 2013, 01:22

    Pozdrawiam wszystkich i dziękuję:)

  • motylek96

    22 July 2013, 14:35

    "...jeśli zabłądzisz kiedyś w te strony,
    zajrzyj tu do mnie koniecznie. .."

  • Gaia

    22 July 2013, 13:18

    Więc zaglądam
    choć nie mnie wołasz
    ale przychodzi przez innych
    tam gdzie zdoła

    :)

  • marka

    22 July 2013, 13:01

    Wyważony, tematyczny i ujmujący. Pozdrowionka.

  • misiek45

    22 July 2013, 13:01

    Czytajac tak wzruszający wiersz Agnieszko łza w oku się kręci,piękny w swoim wyrazie i pełen uczuc smutkiem pisany-pozdrawiam serdecznie i pięknego dnia Ci życzę :))