Menu
Gildia Pióra na Patronite

Opowieść o normalnym człowieku

Kochał
Lubił pieścić owalnie piersi
Uwielbiał wargami zębami
Wydłużać w hen hen sutki

Okazywał sprawiedliwość złu
Pasjami rzeźbił z przemocy
Siność pod oczami na żebrach
Fiolet na plecach pośladkach

Bywało że potrzebował
Czepić się wiatru
Odlecieć
W końcu dał się ponieść

Zaczął pisać wiersze

297 748 wyświetleń
4773 teksty
34 obserwujących
  • fyrfle

    13 December 2017, 12:01

    Dziękuję Karolino. Serdecznie wszystkich pozdrawiam :)

  • 13 December 2017, 11:45

    świetny

  • fyrfle

    11 December 2017, 12:43

    yestem, Ela -dziękuję Wam za opinię. Serdecznie pozdrawiam.

  • Naja

    10 December 2017, 13:23

    Świetna ostatnia strofa i puenta :-)

  • 9 December 2017, 11:00

    Może dobrze, że czasem normalny człowiek spotyka w życiu kogoś wyjątkowego?...
    Podoba mi się.
    Miłego dnia. :))