Deasemblacja

Kilka słów na kartce
Okruchów dużej myśli
Złowionych w sieć świadomości
Ze wzburzonego, samotnego oceanu
Z chaosu
Wrzucone gwałtem w nurt formy
Czarnym kodem na biały papier
Dla kontrastu

Kilka strzępów z okruchów myśli
Zdekodowanych z wierszy
Pseudokodem poezji
Zabłądziło pod strzechy

Słowa z umysłu
dziecka nie tylko materii
Próbującego ogarnąć wszechświat
Od zachwytu do histerii
Zgłębić mikroświat duszy
Serce naszego bytu kwiat
Ogarnie, co rozum nie ruszy

**************************************************************************************************