Kiedyś poznałam prawdziwe życie
kiedy znalazłam się na tym szczycie
własnej słabości i samotności
gdzie nikt nie widział mej odmienności

Prosiłam Cię, byś pomógł mi
Byś mnie na Ziemię zabrał i
W niecodzienność dnia powszedniego
Zakochał w odbiciu księżyca mrocznego

Ten blask oślepił duszę mą
I me spojrzenie natchnął mocą swą
W głowie pragnienie utkał mi
I nie pozwolił pomyśleć, że to się śni

Oddałam i wiarę za Twe nawrócenie
Bo chciałam jak Ty pokochać zwątpienie
I tak się stało, zyskałeś tę siłę
I mnie w pragnieniu swym utopiłeś