Menu
Gildia Pióra na Patronite

Przerwana melodia

Kiedyś melodia serca niespodziewanie umilknie.
Zastygną w półobrocie spadające chwile.
Dłoń czasu z głuchym trzaskiem
Skrzynię marzeń zamknie,
Strącając na podłogę kurz po marzeń pyle.

Przesypią się lawiną przez puste, drżące dłonie
Ziarenka dni z rozbitej naszych dni klepsydry.
Pochylą się powieki w niemym ukłonie
Łzom, które do źródła nie powrócą nigdy.

I tylko znajomy łopot nigdy nie ucichnie.
O świcie będzie budził myśli porzucone,
A kiedy serca bicie jak melodia umilknie,
Rozpoznam w skrzydeł szumie kroki utęsknione.

137 610 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • giulietka

    6 March 2014, 10:43

    O! Jak miło, że ktoś odkurza czasem moje szuflady:)
    Pozdrawiam ciepło:)

  • Vicky87

    6 March 2014, 01:07

    takie smutne, a takie prawdziwe. Pozdrawiam.

  • giulietka

    24 February 2011, 14:22

    Cieszę się Joasiu i pozdrawiam serdecznie;)

  • Nutka67

    23 February 2011, 23:11

    Zabieram.
    Bardzo mi bliskie to nasłuchiwanie utęsknionych kroków.
    Pozdrawiam serdecznie.

  • giulietka

    23 February 2011, 18:20

    Damianku nie musiałeś dodawać, gdyż w tych słowach zostawiłeś ciepło serca... Dziękuję i pozdrawiam serdecznie:)

  • Huaquero

    23 February 2011, 18:17

    memu sercu...
    z wrażenia zapomniałem dodać :-)
    pozdrawiam ciepło

  • Huaquero

    23 February 2011, 18:16

    Tak, ten znajomy łopot nigdy nie ucichnie... i tyczy się to również Poezji, którą tworzysz, Madziu... Pięknej poezji, niezwykle bliskiej memu...

  • giulietka

    23 February 2011, 15:45

    Dziękuję Sebastianku za niezwykle bliską mi interpretację...

  • IKON

    23 February 2011, 15:11

    Piękny, wzruszający wiersz...smutny, ale zarazem motywujący...Bo melodia duszy nigdy nie zamilknie!

    Pozdrawiam serdecznie :)