brak

Kartka i ja. Kto z nas mniej tu czuje?
I jej czegoś i mi czegoś brakuje
Leże i wzrokiem w ciemność się wpatruje
Widzę jak słowo moje, Twoje serce oskalpuje
Jak w letargu, istnieć świat przestaje
Ze łzą w oku, przed obliczem staje
Ciągle głęboko ranie, od środka sztyletuje
Wprost w Twe nieziemskie oczy się wpatruje
Jesteś mi jak Anioł, Promyk, cząstka Słońca
Jak kropli rosa, powiew zimnego wiatru i gorąca
Mogę oddychać Tobą, myśleć Twoimi myślami
Kochać się bez wytchnienia, wszystkimi następnymi nocami
Przepraszać Cię za krzywdy, za moje słowa
O których nie chce pamiętać już Twoja głowa
Może ciężko się mnie kocha i ja ciężko kocham Ciebie....
Lecz gdy jesteśmy obok, czujemy że żyjemy dla siebie...