Zwiędła Róża

Już uwiędła w dłoniach dumna róża
Zimne jej listki już się nie zielenią
Przeminęło nagle wszystko jak burza…
Łzy na smutnych płatkach rosą się mienią.

Już nie powróci dzień przeszły i Ona
We wspomnień czeluści utknie, co było
Róża w rękach już nie kwitnie, lecz kona
A wraz z nią uczucie, które w nas żyło.

Pozostaje tylko w różę mocno się wtulić
Wspomnieć, tamtą miłość, tamten dzień...
Ostatni raz pierś wystawić spod koszuli
I pozwolić, by wbiła w serce swój cierń.