Czekając na szansę
jeszcze pod sufitem krążą obietnice
w kątach mieszkają ciche szepty
a już zasiadamy do innego stołu
plamy na obrusie zdążyły wyblaknąć
serca nasze niemy smutek przeszył
nasze drogi w inną stronę wiodą
i teraz myśli szurają w obce światy
zasypiają w oceanie żalu razem z ulgą
wiatr z uporem kruszy deski na tarasie
a my…
przez chwilę i tak już zbyt długą
zastanawiamy się…
czy los da nam jeszcze drugą szansę ?
Autor
21 290 wyświetleń
183 teksty
42 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!