Menu
Gildia Pióra na Patronite

bez pretensji

jeszcze nie wszystko stracone myśli ten co traci
ja też biegłam pytaniem co mogę ci oddać
ulubiony tomik
płytę z autografem

pamięć
co mglistych tęczówek witraż
trzyma jak opłatek

wszystko mogę

dni
które dopiero
piszą się w błękicie

życie własne za jej życie

- nie wzięłaś

22 019 wyświetleń
189 tekstów
51 obserwujących
  • luterin

    25 December 2015, 23:11

    Dziękuję za ślady Waszej obecności pod tym właśnie wierszem.
    :)

  • giulietka

    11 December 2015, 09:25

    cudo, ale ten rower mówi sam za siebie;)

  • fyrfle

    11 December 2015, 09:17

    W tym życiu juz nie śpi cisza.

  • onejka

    10 December 2015, 21:23

    dobrze cię czytać po długim czasie, jak zawsze ujmujące wersy :)

  • Cris

    10 December 2015, 19:16

    Ujmujący, piękny wiersz.
    Pozdrawiam.