Jest we mnie tyle nienawiści
Iż mogłaby zagotować
wszystkie morza świata

Nie umiem sobie wybaczyć
Żalu za pustkę,
gdzie nie powinienem
Być sam

Niemymi oczami
Zebrze o słowa
Na wyschnięte usta
Bu wyszeptać modlitwę
O przebaczenie dla siebie

Nie umiem być
Częścią tego świata
I jednocześnie
poza nim
Jest zbyt pusto

Ubieram swoje uczucia
W zbyt ciężki bagaż
By mogły wyfrunąć
Z obcego mi gniazda