Niewypowiedziane
biały obrus jak dawniejsza zima
drżąca dłoń co zapala świecę
święta cisza unosi się wszędzie
szklanym wzrokiem dotykam gwiazd
jakbym chciała wybiec na przeciw
tym najbardziej dziś nieobecnym
tylko serce drży jak bławatek
zostawiony na grudniowym śniegu
czekam na ciebie od lat
jak okruch na pustym talerzu
przełamując żal jak opłatek
nawet jeśli Ty nie przybędziesz...
Wszystkim, którzy tutaj dzielą się sobą każdego dnia życzę dziś, by tajemnica wigilijnej nocy objawiła się Wam radością, miłością i pokojem. Wesołych świąt Bożego Narodzenia!
5 January 2017, 07:18
Nie, nie spóźniłaś się i ja, mam nadzieję, też nie.
Uwielbiam ten cytat, bo dzięki niemu zrozumiałam całkiem niedawno czym jest Boże Narodzenie.
Bardzo dziękuje Ci za to przypomnienie, Nicola!
28 December 2016, 15:44
nie spóźniłam się
przecież "Codziennie jest Boże Narodzenie"są takie wiersze, które powinny zamieszkać między nami...
ten do takich należy
DZIĘKUJĘ24 December 2016, 21:57
Tak, ta końcówka była zamierzona, jak i cały wiersz zresztą... ;-)
Dziękuję i Tobie również życzę pięknych świąt, M.
24 December 2016, 13:21
Serce ze wzruszenia rośnie.
Nastrojowy, pełen wniebowziętych zadumań, wpisany w ten tajemniczy cud, który w człowieku dziś się dokonuje.
I ta końcówka...Cóż...Przepiękne wyznanie.
Wesołych, błogosławionych Świąt, M. :*