Dysonans
Jest most - - tylko kroków już nie ma
wiatr je smutkiem unosi
jak skrawki szczęścia pogubione
w nieuniknionym stóp biegu
Rzeka milczy pod cienkim lodem
choć jeszcze jesienią
tyle miała nam do powiedzenia
Ona jedna wie
jak blisko można być na odległość
to tylko życie płynie
a ja - - jestem obok
choć na przeciwległym wciąż brzegu
Dodaj odpowiedź 21 February 2012, 21:32
0 Yestem, w takim razie będę budować mosty... ;)
Michał, teraz już pięć;) Dziękuję;)
Odpowiedź 21 February 2012, 14:32
0 pewnie już to nie raz i nie dwa i nie trzy..i nie cztery razy słyszałaś ale świetnie piszesz koleżanko;] pozdrawiam
Odpowiedź 20 February 2012, 21:52
0 Mariuszu:
Bierz co chcesz - lata bierz
Diable mój, dam ci wiersz
tylko daj, daj, daj chociaż raz
wielką miłość tak prawdziwątak mi się skojarzyło;))))
Julka, czasem nawet ona, niepokonana, musi się poddać nieprzejednanemu biegowi zdarzeń...
Dzięki za komentarz, pozdrawiam cieplutko;)Odpowiedź 20 February 2012, 20:24
0 "..jak blisko można być na odległość..."
Tylko wyjątkowa miłość wie jak ...pokonać..." wszystko" :)
Pięknego wieczoru Magdo...świetny wiersz :)
Odpowiedź