Jestem tak blisko, na wyciągnięcie dłoni,
szkoda tylko, że dotyk boli bardziej niż słowa.
Dłonie niosą ciepło, które chwilami aż parzy.
Co mam zrobić, gdy wiem o czym myślisz?
Gdy widzę jak patrzysz?

Słowa przynoszą cierpienie, męczą nocami,
lecz to Twoje dłonie zadają prawdziwe rany.
I mimo, iż nie krwawię… umieram, powoli.
Nadal jednak jestem
nawet wtedy, gdy krzyczę, że boli.