Porcelana
Jestem krucha jak porcelana
Na białej skórze zaufania
Powoli w ciszy rodzą się pęknięcia
Każdy twój gest i słowo
Ma znaczenie
Gdyż
kroczę po linie między
Życiem a śmiercią
8845 wyświetleń
147 tekstów
5 obserwujących
9 January 2018, 19:33
Zamiast kroczyć z utrudzeniem, lepiej tańczyć na tej linie :)
Tak łatwiej jest żyć.
Piękny wiersz.
Serdecznie pozdrawiam.
9 January 2018, 11:48
oby nowy każdy dzień zaczynał się od uśmiechu;)uściski smutny ale fajny wiersz