Menu
Gildia Pióra na Patronite

Wyznanie

Ja, zagubiona w dżungli życia,
Pisałam co dzień czuły list,
Czekałam odpowiedzi szczerych,
Ale już dawno nie przyszło nic.
Jak się odnaleźć mam na nowo?
Którędy iść, gdy znaków brak?
Miałeś prowadzić mnie za rękę,
Lecz gdzieś zniknąłeś, jak można tak?
Moje pytania bez odpowiedzi
I w moich oczach nie ma już blasku.
Co z moim sercem drżącym z tęsknoty?
Czy wszystkie iskry spadły do piasku?
Mówiłeś o mnie, o moich oczach,
Gdy to mówiłeś głos twój zamierał.
Ja ciągle czekam, siedząc do brzasku,
A ciebie nie ma… serce umiera.

/Joanna/

63 514 wyświetleń
347 tekstów
60 obserwujących
  • Nutka67

    29 July 2010, 22:32

    Dziękuję bardzo, Wasze słowa są dla podporą i motywacją do dalszego działania.
    Pozdrawiam serdecznie.

  • marka

    29 July 2010, 20:12

    Tęsknotliwy i jak borówki w lesie.
    Pozdrawiam

  • 28 July 2010, 14:39

    Piękny wiersz Joasiu, pełen tęsknoty i oczekiwania...na nieosiągalne...Pozdrawiam

  • Piłkareczka*

    28 July 2010, 07:50

    +:)