Menu
Gildia Pióra na Patronite

monotonia nieszczęścia

Ja sobie żyję. Owszem.
ale nie ma w tym życiu nic co by mnie cieszyło,
nie ma już sensu, czegoś co by mnie poprowadziło.
kwiaty nie pachną, niebo się nie otwiera,
wszystko co było mym sensem - powoli umiera.
z dnia na dzień brakuje mi natchnienia,
nic nie ma wartości, żadnego znaczenia.
Patrzę w przestrzeń przez pryzmat łez
pojawiają się same, nie nadejdzie ich kres
chociaż tego pragnę.
ja sobie żyję. Owszem.
Ale co to za życie, kiedy wszystko jest mechaniczne ?
jeszcze wczoraj magiczne
teraz już bez barw.
Ja sobie żyję. Owszem

1102 wyświetlenia
22 teksty
0 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!