***

jak wiele trzeba przeżyć
żeby dało się powiedzieć
to nic*

w ciepłej krwi z przegryzionych warg
usłyszeć modlitwę o wodę
z drugiego końca świata

w milczącym śpiewie bożych rąk
wzrastać śmiercią jak najpiękniejszy z ogrodów
co błękitnieje w cieniu
pogasłych okien różańców

jak wiele trzeba przeżyć
by w bolesnym odchodzeniu ciała
poczuć szarpiącą się samotność
drugiego człowieka z łóżka obok

i powiedzieć wtedy - to naprawdę nic
tam gdzie rosną kwiaty
tam niebo jest zaledwie łzą

(* - Cytat W. Myśliwskiego)