Menu
Gildia Pióra na Patronite

Zapada Kurtyna.

Jak ten księżyc
księżyc w pełni...
oglądany, chwalony
przez dni kilka

Później gaśnie
ciemnieje
znika

I znowu się objawia
cyklicznie, równo
tak, że już mało kto
zwraca nawet uwagę

A wschód słońca?
a jego zachód?
kto je rozumie
kto o nich pamięta
każdego ranka
codziennie wieczorem
kto rozpacza
gdy ich nie ma
bo chmur światy
niczym kurtyna
koniec zwiastuje
początku nie ujrzawszy

Uczucia...
księżyca pełnia
wchód słońca
słońca zachód
uczucia...
zachód jest zawsze
wschód i pełnia
uczucia...
czasem przyćmiewa
chmur głębia...

81 756 wyświetleń
826 tekstów
102 obserwujących
  • scorpion

    13 May 2013, 12:16

    Star, trudno docenić coś, co się posiada. Docenia się raczej, gdy się już straciło albo samemu na to zapracowało...

  • I.Anna

    11 May 2013, 13:17

    rzeczywiście piękne, ujmujące, warte pamięci

  • WolfSoul

    11 May 2013, 03:16

    Ciekawe zobrazowanie podobieństw, piękne.