Menu
Gildia Pióra na Patronite

każdy stopień ma duszę

jak kamienny papier
schody przyjmą wszystko
tupot bosych stópek
szept kroków na palcach
głośne bicie serca
najcichsze czekanie
rozsypane słowa zapomnianych przysiąg
nawet jeśli kiedyś
nie znajdziemy na nich
naszych wspólnych śladów
pozostanie po nas
na kamieniu kamień

137 610 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • Bogini Twa!

    31 July 2015, 22:33

    Giuletka! Inspiracja może posłużyć każdy ujrzany widok obraz, człowiek, jeżeli ktoś patrzy oczyma duszy, oczyma poety, jak Ty, Giulietko! Również pozdrawiam Cię!

  • giulietka

    31 July 2015, 19:06

    Kiedyś wyczytałam, że część schodów między stopniami nazywa się duszą, to mnie zainspirowało, to i schody pewnego kościółka w Szklarskiej, skąd serdecznie Was pozdrawiam.

  • Bogini Twa!

    31 July 2015, 17:32

    Wiersz uduchawia stopnie, schody, przekazuje przezycia ludzi, którzy po nich chodzą! Po prostu piekny jest, podoba mi się! I to zakończenie, samo za siebie mówi! I ten wiersz jest takim jednym pieknym dźwiekiem- wszystko w tym wierszu mówi, krzyczy, po prostu żyje!

  • Malusia_035

    30 July 2015, 13:30

    bardzo wzruszający reflekcyjny wiersz ..

    Zabieram..Pozdrawiam Cieplutko :))

  • Gaia

    30 July 2015, 10:17

    kamienie pamiętają długo
    ale serdecznie - może tylko człowiek
    :)

  • Cris

    30 July 2015, 10:16

    zatrzymuje...dobry wiersz nic nie ukryje się, wręcz:
    ''...pozostanie po nas
    na kamieniu kamień''

    pozdrawiam miło :)

  • słoneczniki

    30 July 2015, 10:12

    Piękny