Volare Difficile

Urażony czy zirytowany? - Nie wiem czym, ale każdy ma do tego prawo.
W sumie to,że kibicuję komuś w rozwoju może denerwować. Racja.

Kłaniam się pokornie do stóp przepraszając,
pozdrawiając i życząc miłego wieczoru ;)

Ktoś jednak może się poczuć urażony, bądź zirytowany. Ja tu jestem niecały rok, co z tego. Nigdy nie czytałam poezji, ledwie przeczytałam kilka horrorów, piszę zupełnie od siebie, nie znam się na 'formie' poezji, mam to gdzieś, ważne, że to jest moje i prawdziwe.

Bo czepianie się to powiem Ci, w gruncie rzeczy, cholernie przyjemne zajęcie :)
Teraz tak zupełnie serio.
Nie traktuj formy jako ataku na Twój indywidualizm. To ona zachęca bądź zniechęca do czytania.
Pozwala zwielokrotnić siłę przekazu. Kształtować własny styl.
Ja z kolei nie chcę niczego narzucać, jedynie sugeruję. Jestem tu od 5 lat, wciąż widzę ludzi, którzy piszą poprawnie, ale tak beznamiętnie, że żal marnować oczy. Potem dostrzegam kogoś, kto ma coś do powiedzenia, nawet dla odmiany mądrego, ale jeszcze nie potrafi do końca tego przekazać.
Czekam, dostrzegam progres albo regres. Cieszę się, albo smucę. Wracam, albo nie.
Jednak jeśli kogoś takiego dostrzegam, to staram się coś zasugerować. Coś, co może popchnąć go do przodu.

Pozdrawiam

Dlaczego tyle ludzi musi czepiać się formy... Nikt nie mówił jak powinno się kochać...

Dryg masz, forma do dopracowania.

Pozdrawiam

Nie ma za co, Samanto (piękne imię). Również pozdrawiam. ;)

Raczej chodziło mi o to, że kura dosłownie rzadko opuszcza podwórko i kurnik, nie jest drapieżnikiem jak płomykówka pełna energii, niezależności i siły. Dziękuję i ciepło pozdrawiam.

świetny wiersz, wilczyco. Pomijając fakt 'udawania' to życie 'kury domowej' samo w sobie nie jest chyba takie złe... chyba, że o co innego chodzi w tym wierszu (?)