Menu
Gildia Pióra na Patronite

Spalony pamiętnik

Jak dym zapomniany przez ogień
snuję się bez ciebie po świecie
wiatr jak garstkę popiołu
moje spojrzenie uniesie
gdy czas we mnie serce wypali

Pamięcią nie sięgam dna
kiedy błądzę po snów ciemnym lesie

I tylko twoje imię
powraca wśród szeptów litanii
jedno słowo
a w nim nieśmiertelność
to wszystko co zdołałam ocalić

137 611 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • 24 June 2012, 05:50

    Nie wszystko da się zapomnieć
    Choć czas nam serca wypala
    Imię, co wraca szeptem
    Krzykiem serce powala.....

  • 23 June 2012, 23:46

    /imię/
    jak mantrę
    twe imię szepczę
    dzisiaj
    z wczoraj splecione
    niepewnością jutra
    powolnego zapominania
    oczu twych koloru

  • słoneczniki

    23 June 2012, 11:52

    Czasem imię to mało - niekiedy, nawet zbyt dużo...

  • giulietka

    23 June 2012, 09:30

    Agnieszko, nie może padać przez cały czas, a jednak deszczowe pory szeleszczą w sercach wierszem...

    Marlenko, to zupełnie jak o mnie;)) Miło znów Cię spotkać;)

    Dziękuję serdecznie i cudnego dnia Wszystkim życzę!

  • wyspiarka

    23 June 2012, 07:35

    Takie to ciche a tak głośno krzyczy...PIĘKNE!

  • misiek45

    22 June 2012, 20:37

    Smutny wiersz giulietko melancholijny ale w swojej treści porusza serce-miłego wieczoru ,mam nadzieję że pogoda się polepszy bo inaczej będziemy pisac coraz smutniejsze wiersze aż sami wpadniemy w melancholię

  • giulietka

    22 June 2012, 19:43

    Romku, dzięki pozdrowionka;)

    Adnachiel, ja wciąż nie mogę wyjść z podziwu, że mnie jeszcze czytacie, może więc lepiej nigdzie stąd nie wychodzić?;)

    Miłego wieczorku, Panowie;)

  • Adnachiel

    22 June 2012, 18:23

    To mówiłaś, że kiedy wychodzi tomik Twojej poezji? :)

  • R.A.K.

    22 June 2012, 14:14

    Pięknie!!!
    Pozdrawiam Serdecznie :)