(nie)oczekiwanie

jak daleki wydaje się świat
gdy się odchodzi od zmysłów
zostawiając na skraju dnia
resztki słońc
do których nie sięgam pamięcią

strzępki dni
po pustym placu
gna wiatr
i ten spokój, gdy się nie ma już nic
tylko w mroku przebłyski wspomnień
co jak łzy
w oknach kamienic się kręcą