Retorycznie

:) dziękuje

Iwo., pamiętaj, że życie to najlepsze, co mogło się nam przytrafić.
A zatem, uśmiech proszę :)

I dziękuję za miłe słowa oraz ślad obecności, który sobie bardzo cenię.
Pozdrowionka! :)

Jak to możliwe, że śladu pod tym tekstem mojego nie ma?

Retorycznie, czyli odpowiadać nie trzeba. Myśl doskonała na chwile zatrzymania, zamyślenia i ciszy takiej w nas ( jak to pięknie kiedyś nazwałeś, że coś może być ciszą w nas)
Roztrzęsiona dziś jestem i to nie koniecznie tym co tutaj na cytatach, ale tym co daje dzisiejszy dzień.
Potrzebuje tej myśli, znam ją już na pamięć.
Dobrego dnia.

Dzięki Kamil za Twoje uznanie, choć wiem, że na wyrost :)
Wracaj, wracaj, bo są tacy, co czekają.
I pamiętaj, że ja byłem pierwszy :))

Chyba po raz pierwszy czytam Cię w miniaturce (albo zwyczajnie nie pamiętam, co jest bardziej prawdopodobne, biorąc pod uwagę, że mam demencję). Fajnie, że trzymasz swój dobry poziom. Jest do czego wracać. Do kogo.

Zwykle pochylam na lewo he he, ale mówiłem już, że moje bazgroły są jakby pisane szponem gargulca :))
Kto wie, może mamy coś wspólnego :)

Miłego dnia eM.

Lekko pochylone w prawą stronę litery, pisane z dopieszczoną niestarannością i zawijasami tu i ówdzie... ;)
Żartowałam, ale niech sekret ten pozostanie moją tajemnicą;)

A czemuż zawdzięczam ów rozpoznawalność? :)
Bo szczerze mówiąc, sam siebie czasem nie poznaję :))
Dzięki za miłe zaproszenie. Skorzystam ponieważ ja również nie mam oceanu pod ręką, jedynie pięciolinię i ołówek, i bazgroły :P
Już wiem skąd ta ciągła wichura na głowach kompozytorów... :))
Pozdrawiam :)

Wszędzie rozpoznam Twój "charakter pisma" nawet, gdy jest pisany tą samą czcionką na klawiaturze;)
Głębia niebieskooka:)
Nie mam oceanu pod ręką, ale są błękitne filiżanki, reflektujesz?;)
Miłego początku tygodnia!

No wiem, wiem, zaszalałem :))

Pozdrawiam :)