Ilo.raz wdzięku
Ile to trzeba gracji,
żeby przekonać do tego, czego nie było,
- błogim głosem ssiesz prawdę
z brudnych kałuż fantazji,
jakiej karmy, żebyś trawiona brakiem
namiętności przestała kąsać,
oblizując głodne usta,
- zakochane dusze mają swoje niebo
z zakazem wstępu dla twojego imienia
ile musiałaś zrzucić różanych płatków,
żeby ukazać się narcyzem,
- w ogrodzie z marzeń tulipan
nie wygładzi pomarszczonej natury
jakich ramion ci trzeba, że tak szarpiesz te zajęte...
ile polotu, żeby dogonić anioła
skoro sam diabeł już cię nie chce pieścić słowem
ile w tobie fałszu, że opuścili twoją twierdzę ci,
co oddali za ciebie honor
I tylko jednego orgazmu
- żebyś znowu stała się porządną kobietą.
6 April 2014, 19:33
Oby ;)* na frustracje najlepsze są orgazmy, zwłaszcza wielokrotnie złożone w pocałunkach ;)*
Wiersz, świetny ;)*
25 March 2014, 22:22
Czytałam 5 razy, bo mnie te...płatki róż.... zaniepokoiły ;) z wiadomych powodów ;)
Ale pamiętam, kiedy ja zrzucałam swoje, w atłasowej pościeli, byłam pewna tego co mówię, a powiedziałam wówczas..." kocham Cię " ;))) i...schowałam różane...kolce, bo w tym wyznaniu, za grosz nie było... gracji, a jedynie drżące z obawy usta ;))))
