Menu
Gildia Pióra na Patronite

Zdumienie

zbyt długo mi się śniłeś
by mnie nie znać
na pamięć znałeś refren moich kroków
gdy biegłam jak przez mgłę do ciebie

a potem
nadeszła bezsenność
obudził nas skrzydeł czasu łopot

minęliśmy się
i już wiesz
nic się nie zdarza nadaremnie

tych kilka snów
było życiem
resztę pochłonął chichot losu

pozostało tylko zdziwienie
bezpańskie jak każdy kłopot

przychodzimy tu z dziwną tęsknotą
odejdziemy ubożsi w nadzieję

137 925 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • Adnachiel

    15 May 2013, 20:28

    Blend with my blue, the colours of you :)

  • giulietka

    13 May 2013, 19:30

    Bardzo Wam dziękuję za komentarze i obecność.
    Ps. Aga, skojarzenie z Norwidem to ogromny komplement:)

  • 11 May 2013, 21:48

    To jest po prostu piękne. Innych słów nie potrafię znaleźć.
    Pozdrawiam. :)

  • Pechowa_

    11 May 2013, 21:26

    Tak zawsze fragment Siebie tutaj w Twoim wierszu odnajduję..
    Wyjątkowo piszesz co emocjami, Sobą.. :)

  • giulietka

    11 May 2013, 21:21

    Basiu, będę zaszczycona:)
    Agnieszko, cieszę się, że napisałaś "prawdziwy", bo w każdym z nich zostawiam kawałek siebie.
    Piotr, pozdrowienia są zawsze mile widziane:)

  • marka

    11 May 2013, 21:17

    Ja wiem, że nie na temat piszę, ale pozdrowionka Wam ślę.
    Marka

  • misiek45

    11 May 2013, 21:16

    Piękny wiersz i taki prawdziwy Giulietko-pozdrawiam serdecznie:)

  • giulietka

    11 May 2013, 21:15

    Wyjątkowo jest czytać takie słowa pod swoimi bazgrołami:)
    Dziękuję Wszystkim serdecznie.

  • giulietka

    11 May 2013, 21:09

    Bardzo dziękuję, Piotr.

  • marka

    11 May 2013, 21:06

    Bardzo zaskakujący wiersz, ale to jego zaleta. Chichot losu, pięknie Napisałaś.