Menu
Gildia Pióra na Patronite

Minus 180 stopni plus minus 90

Idę przez skwer
Z betonowych serc
Choć z betonu
To piach pustyni
Pochłania mnie

Idę i idę
A końca
Nie widzę

A z góry coraz ciężej
I ciężej z góry tak tu już jest
I człowiek sam
Choć obok Ciebie mam

A i tak smutno mi
Serce cieszy się
Nie moje

Że ja płaczę
A i tak wesoło mi jest
Bo gryzie mnie
Sumienie

Jak zły pies
Jak pięknie tu?
Piach zasypał
Nie widać mi
Moich stóp

http://www.youtube.com/watch?v=Nq-6Fbk_fxg

66 745 wyświetleń
1128 tekstów
102 obserwujących
  • Gaia

    22 December 2012, 14:17

    słowa mówią same
    wiersz śmieje się i płacze
    rzucany losu igraszką

    tej pustyni
    stopniami nie wymierzysz

    Tak mi przyszło za Twoimi wersami. Więc zostawiam :)