Dla odważnego rycerza od resuscytacji

I chociaż mi zagłuszają każde wejście
ja i tak się bez kolejki czym prędzej wkręcę
aby panu szczerze podziękować
panie Michale
za tą szklankę wody

którą mi pan bez wahania podał
na pustyni pozbawionej
człowieczeństwa
składającej
przed kapliczką
tylko dla pozoru
do modlitwy ręce
odwracającej się
do spragnionego
plecami na pięcie

we współpracy
z samosądem

w uniżonym pokłonie
parszywej pani
hipokrytki
przewielebnej

a jeśli szklanka
okaże się mieć
dno tylko puste
proszę panu Marcinowi
oddać ją ponownie jutro
napełniając
człowieczeństwem
zgodnie z radiową tradycją
wzbogaconą
dobrym wychowaniem
nie tylko na fonii
u poprawnej dykcji

insp program radiowy Pana Michała Korościela