Oda do...

http://www.youtube.com/watch?v=kAlg9cxwHSg

Ukołysz mnie proszę i zaśpiewaj
tę samą melodię którą słychać podczas
gdy skradając innym życie
rozkopywałaś ziemię jak pies...
zakopujący kości na potem.
Tak...
Ty już tej szansy nie pozostawiasz.
Nie ma potem...
i nie zastanawiaj się...
brać albo nie brać...
bierz... jak sama Ci się podkładam
tylko nie każ mi słuchać tych
smętnych melodii trębacza...
wystarczy że życie takie już jest.
Ono też albo Ci podkłada kłody pod nogi
albo popycha tak że już nie masz sił
by się podźwignąć lub kogoś uchwycić...
Tym razem Cię nie przegonię...
nie chcę...
bądź...
choć raz bądź bardziej ludzka
i zabierz niechętnie tak bym czuła...
że i Tobie jest żal...
nawet wtedy gdy słowa
"niechaj ziemia lekką Ci będzie"
nawet wtedy...
zaśpiewaj tak by pieśń długo jeszcze
rozchodziła się pośród rosnących wokół
młodych topoli...