Mistrz

hołdując estetyce poznania
włożyłem różowe okulary
na spotkanie z mistrzem

zastawszy go w pozie kontemplacji
usiadłem skromnie z boku
czekająć na jego zaproszenie

po dłuższej chwili zniecierpliwony
odezwałem się do mistrza
przedstawiając się

odejdź z moich myśli
samolubny uzurpatorze kreowania
odezwał się nie patrząc na mnie

ależ ja jestem tutaj
zdążyłem cicho wyszeptać
kiedy on wstawszy wyciągnął pistolet

jak nie wyjdziesz z mojej głowy
to przestrzelę cię na wylot zawołał
w wielkim pośpiechu wybiegłem za drzwi

teraz mogłem z czystym sumieniem
napisać artykuł o genialności
naszego wielkiego mistrza

***
Dział: Proza życia
***
ZM