Menu
Gildia Pióra na Patronite

Kamienny sen

Gdzieś między pustką ramion
A oczu tajoną głębią
Spadają słowa lawiną
A każde trwałe jak granit

Uśpione w kamieniu żywioły
Westchnień zamiecią się kłębią
I zastygają popiołem
Nad sparzonymi ustami

A na stepie pościeli znów zima
Przykrywa dłoni ściernisko
I pod litościwą bielą
Sny niespełnione ceruje

I tylko pragnienie wiosny
Krąży nad nami zbyt blisko
I życia huczącym potokiem
W żyłach bezsennie pulsuje

137 359 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • 13 November 2011, 22:54

    chciałem ...słowami zostawić kropelkę wzruszenia pod Twoimi słowami, bo bliskie mi są te słowa zaklęte w "Kamiennym śnie" ...

    jesteś jak wróżka ...

  • giulietka

    13 November 2011, 22:42

    Adam... to jest piękne...
    Taki szept obudzi nawet z wiecznego snu...
    Dziękuję...

  • 13 November 2011, 22:38

    swą bielą i ciszą
    zaklnie zima smutną ziemię
    bez ciebie
    delikatnego w nocy oddechu
    i ciepła dłoni
    na skórze policzka
    zetnie mrozu tęsknoty serce
    bo odeszłaś
    z babiego lata końcem

    mówią że wracasz
    wraz z ptaków wiosennym trelem
    lecz nie wiem czy me serce
    wraz z roztopami
    poczuje znów twego ciepła
    anioła dotyk delikatny

  • giulietka

    11 November 2011, 20:57

    Ładnie odczytałeś Piotr...
    ...bo gdzieś między stromymi zboczami tęsknoty, a płaską niziną nieczucia, rozpięta jest pointa wiersza...

  • marka

    11 November 2011, 20:23

    Pierwsza zwrotka jest taka klimatem z gór.
    Ciekawy wiersz

  • giulietka

    11 November 2011, 19:04

    Delikatne serca najlżejszy wietrzyk porusza...
    Dzięki Aniu, wzajemnie...

  • 11 November 2011, 18:49

    Jak zawsze pięknie i wzruszająco...Pozdrawiam Magdaleno

  • giulietka

    11 November 2011, 13:29

    Joanno, Julio... bardzo Wam dziękuję za odwiedziny.

    Miłego dzionka;)

  • Julka 10

    11 November 2011, 12:53

    Wiosna za oknem to wyjątkowa pora roku, ale wiosna w sercu i w duszy niepowtarzalnym i niczym zastąpionym pięknem, które zatrzymać pragniemy na zawsze...

    Oby nigdy Magdo nie przeminęła...

    Słonecznego weekendu :):)

  • słoneczniki

    11 November 2011, 12:33

    Wymowny.

    A na stepie pościeli znów zima
    Przykrywa dłoni ściernisko
    I pod litościwą bielą
    Sny niespełnione ceruje

    Te wersy swym chłodem przeszywają...