Bezsenność

Gdy świat swe powieki powoli przymyka,
kiedy cień zakrywa blask;
ziemianin z myślami się boryka.

Natłok myśli i bezmyślność,
radość otulona smutkiem;
denne zaloty samotności skutkiem.

Biel duszy i mrok umysłu,
poległa na polu precedensu -
stały więziennik domysłu.

Przymyka swe oczy,
udaję się w sen...
podczas chwil kilku wymarzony eden.