Miedzianowłosa

Dziewczyno o miedzianych włosach
Z których zorze komponuje świt
Choć na spotkanie Boga w pajęczyny rosach
Zachwyt nasz modlitwą kolejnemu z dni

Dziewczyno o błękitnych oczach
W nich mieszkają mojego szczęścia łzy
Choć pójdziemy na Beskidów zboczach
Pielęgnować radość głosić światu że to my

I tak światu razem tworzymy miłości twarz
I tak ludzkości dokładamy wiary staż
Szczególnym dobrem które w sobie masz
Boga co szkaplerza w Różańcu ma twarz

Dziewczyno o pięknej mądrej twarzy
Z której dobro codzienne lepi Bóg
Powędrujmy dziś do szczęścia wachlarzy
Które Stwórca przemieni w rodzinności cud

Dziewczyno o wiarą uśmiechniętych ustach
W których dom mądrych ciepłych cierpliwości słów
Choć pospacerujemy w góralskich kolorowych chustach
Przyniesiemy ludziom zapach siana i żniwowanych zbóż

I tak światu razem tworzymy miłości twarz
I tak ludzkości dokładamy wiary staż
Szczególnym dobrem które w sobie masz
Boga co szkaplerza w Różańcu ma twarz

Dziewczyno o gorejących piersiach
W których Bożej rozkoszy mieszka żar
Choć poszukamy w sensu życia Bożych wersjach
Dzisiejszą pofruniemy w ludzkość jak motolotnią z góry Żar

Dziewczyno co w pieszczących dłoniach
Delikatność czułość Bożą przez życie niesiesz
Choć zaczerpnijmy w uśmiechniętych życia toniach
Ten uśmiech do radości Bożej dokona w smutnych wskrzeszeń.

I tak światu razem tworzymy miłości twarz
I tak ludzkości dokładamy wiary staż
Szczególnym dobrem które w sobie masz
Boga co szkaplerza w Różańcu ma twarz