Menu
Gildia Pióra na Patronite

droga do szczęścia jest bardzo długa
szukając kierunki wciąż mylę
i zamiast radośnie po drodze z jedwabiu
stąpam po ogniu i pyle

czasami zwiedziona ułudą radości
znęcona wędrówki końcem
błądzę po obcych zimnych krainach
i marznie mi dusza gorąca

zdarza się czasem iż stromym zboczem
schodzę pospiesznie przegrana po walce
potykam się często łapiąc ze skały
raniąc do krwi zimne palce

w oddali jednak majaczy widok
co w horyzont wtapia się ciasno
i tak mi się marzy horyzont przybliżyć
by szczęście pochwycić na własność

11 108 wyświetleń
117 tekstów
18 obserwujących
  • Malusia_035

    1 April 2015, 10:55

    Piękny Alicjo :*)) Przytulam :))))

    Pozdrawiam Cieplutko :))

  • mill

    31 March 2015, 06:36

    ..bardzo ładny wiersz Alicjo :*.....

  • nicola-57

    30 March 2015, 11:35

    nie było mnie, nie mogłam być..."błądzę po obcych zimnych krainach"...Ta ostatnia zwrotka niech Ci się stanie. Serdeczności Alice.
    to Twój kolejny bdb wiersz, bardzo się cieszę...i Fafik też, ukłony dla Fiony :) i :)

  • Deszcz

    28 March 2015, 05:40

    Tak, gdy ma się taką drogę, można szczęście schwytać na własność.
    Pozdrawiam!

  • czasem_wciskam_escape

    27 March 2015, 23:18

    droga, nawet gdy trudna i pełna przeszkód, jest łatwiejsza do przebycia, gdy cel przed oczami :-) buziaki, Aluś :-*

  • krysta

    27 March 2015, 11:09

    ''by szczęście pochwycić na własność''
    pięknie.
    pozdrawiam Alicjo :)