[*]
Dotykam czołem
chłodnej szyby
w którą głośno
uderzają krople
deszczu a może łez
Cudownie zagłuszając
martwą ciszę
gdzie wolałabym
usłyszeć najdrobniejszy
Szelest Twoich słów
czy zobaczyć jak
nosisz na różowych
ustach szczery usmiech...
Koleżance Dorotce...
9 January 2018, 09:59
strata kogoś bliskiego naprawdę czasem w nas coś zmienia;)gdzieś kiedyś się spotkacie po drugiej stronie tęczy nieba piękny wiersz pozdrawiam;)
8 January 2018, 19:52
Kochać i tracić, to treść wpisana w każde życie.
Piękny wiersz. Piękna, wierna przyjaźń.
"Przyślij mi uśmiech z raju, w którym jesteś" - pisał klasyk.
Pozdrawiam.
7 January 2018, 00:01
Zdarza mi się dotykać czołem chłodnej szyby by poczuć inną rzeczywistość .
Pozdrawiam autorkę.
6 January 2018, 22:03
Też mam przyjaciółkę Dorotę, i też kiedyś napisałam jej dedykację z okazji nieco innej, ale jak ważnej. Odnalazłyśmy się po latach.
Piękne słowa wiersza...pozdrawiam Aniu :)