Hania

Do tych krótkich chwil, wspólnych chwil - tęsknię.
Czas studiów z nią odbieram jako pełnię.
Tyle podziwu co dla niej mam,
To ni kruszyna, ani nie gram.
Kilogramami mogę to zmierzyć, jak bardzo ją kocham - nie chce się wierzyć.
Ani mi siostra, ani mi luba, lecz jest wspaniała, to dla mnie chluba,
Napisać coś o niej, wspomnieć troszeczkę
I osłodzić życie, choć na chwileczkę.
Hania kiedyś witała na świecie dzieci,
Ciekawe, czy któreś spotka i sobą oświeci?
Bowiem wiedzę ma sporą, dzieli się chętnie,
Za to ją dzieci kochają niezmiernie.
Widuję rzadko, tak dobre serce,
I życzę każdemu, które w rozterce
Jest i ma spore wątpliwości,
By przykład brali od Hani - miłości.